مدت زیادی از ازدواجشان می گذشت و طبق معمول، زندگی فراز و نشیب های خاص خود را داشت. یک روز، زن که از ساعات زیاد کاری شوهر عصبانی بود و همه چیز را از هم پاشیده می دید زبان به شکایت گشود و باعث نا امیدی شوهرش شد.

مرد پس از یک هفته سکوت همسرش، با کاغذ و قلمی در دست به طرف او رفت و پیشنهاد کرد هر آن چه را که باعث آزارشان می شود بنویسند و در مورد آن ها بحث و تبادل نظر کنند.

زن که گله های بسیاری داشت بدون این که سر خود را بلند کند، شروع کرد به نوشتن. مرد نیز پس از نگاهی عمیق و طولانی به همسر، نوشتن را آغاز کرد.

یک ربع بعد با نگاهی به یکدیگر کاغذها را رد و بدل کردند.

مرد به زن عصبانی و کاغذ لبریز از شکایت خیره ماند، اما زن با دیدن کاغذ شوهر، خجالت زده شد و به سرعت کاغذ را پاره کرد. شوهرش در هر دو صفحه این جمله را تکرار کرده بود: دوستت دارم عزیزم.

کلمات کلیدی: