انگاه که با دستانت واژه ی عشق را بر قلبم می نوشتی سواد نداشتم

 اما به دستان تو اعتماد داشتم حالا سواد دارم اما

 دیگر به چشمانم هم اعتماد ندارم

گفتی که مرا دوست نداری گله ای نیست

                           بین من و عشق توولی فاصله ای نیست

                                                       گفتم که کمی صبر کن و گوش به من کن

گفتی که نه باید بروم حوصله ای نیست

                             پرواز عجب عادت خوبیست

                                                        ولی حیف تو رفتی و دیگر اثر از چلچله ای نیست

 گفتی که کمی فکر خودم باشم و آنوقت

                                جز عشق تودر خاطر من مشغله ای نیست

                                                       رفتی تو خدا پشت و پناهت به سلامت بگذار

  بسوزد دل من مساله ای نیست

دیدم که تو دریایی و من رود شدم در وسعت چشمان تو محدود شدم

                                                 آن روز که در آتش عشق افتادم سر سبز تر از آتش نمرود شدم

در روزگار من گل را برای زیبایی دوست دارند

و شقایق ها را دیگر بر قلب نمی نویسند اما.....

من شقایق را دوست دارم به خاطره تنهایی

گفته بودی که نمی یای
حتی اشکامم نمی خوای
گفته بودن دیگه رفتی
دیگه قلبمم نمی خوای
گفته بودی توو یه نامه
توو یه نامه کنج دیوار
واسه ی دلم نوشتی
که دیگه پیشم نمی یای
نامه رو که خوندم اخر
اشکامو عکس تو پاک کرد
برای حتی یه لحظه
گفتی دستامو نمی خوای
باشه حرفی نیست عزیزم
من میرم راحت بمونی
می رم از اینجا که شاید
یه روزی بگی نمی یای؟؟

عشق ...

  عشق با روح شقایق زیباست

         عشق باحسرت عاشق زیباست

                عشق بانبض دقایق زیباست

                       عشق با زهر حقایق زیباست

                             عشق با...

                                درحسرت دیدارتوبودن زیباست

من همونم که همیشه غم وغصم بیشماره

اونیکه تنها ترینه حتی سایه هم نداره

هررفیق راهی با من دو سه روزی همسفر شد

ادعای هر رفاقت واسه من چه زودگذر شد

چه ثمر از این رفاقت چه اثر از این نجابت

وقتی قد سر سوزن به وفا نکردیم عادت

 توی آسمون دنیا هرکسی ستاره داره

              چراوقتی نوبت ماست آسمون جایی نداره

       واسه من تنهایی درده

                                درده هیچکی رونداشتن

 هرگل پژمرده ای رو تو کویرسینه کاشتن

          دیگه باورکردم که باید تنها بمونم

                         تادم لحظه ی مردن شعرتنهایی بخونم

آنگاه که ...

ضربه های تیشه زندگی را بر ریشه آرزوهایت حس می کنی؛ به خاطر بیاور که... زیبایی شهاب ها از شکستن قلب ستارگان است

       شمع دانی به دم مرگ به پروانه چه گفت

                               گفت ای عاشق دیوانه فراموش شوی 

                                            سوخت پروانه ولی خوب جوابش را داد

                                                               گفت طولی نکشد تو نیز خاموش شوی...